Τα εκκολπώματα αποτελούν διογκώσεις ή εξογκώματα του μυϊκού τμήματος του παχέος εντέρου. Η μορφή τους μοιάζει με σακουλάκι, και συνήθως απαντώνται είτε μεμονωμένα είτε πολλαπλά στην αριστερή πλευρά του παχέος εντέρου (στο σιγμοειδές τμήμα). Εμφανίζεται με πιο συχνούς ρυθμούς σε περιοχές από τις οποίες εισέρχονται αγγεία. Η ύπαρξη των μορφωμάτων αυτών στο παχύ έντερο ονομάζεται εκκολπωμάτωση.
Αιτίες δημιουργίας εκκολπωμάτων
Τα εκκολπώματα δημιουργούνται εξαιτίας της άσκησης πίεσης στα τοιχώματα του παχέος εντέρου, η οποία οφείλεται είτε σε συσπάσεις είτε στη διέλευση των κοπράνων κατά την κένωση. Γι’αυτό το λόγο, εμφανίζεται συχνά σε άτομα που πάσχουν από δυσκοιλιότητα. Τόσο ο γυναικείος, όσο και ο ανδρικός πληθυσμός μπορεί να αναπτύξει τη συγκεκριμένη νόσο. Άλλες αιτίες εμφάνισης της πάθησης αποτελούν:
- Η προχωρημένη ηλικία
- Η ελλιπής διατροφή, από την οποία απουσιάζει η πρόσληψη φυτικών ινών
- Η αφυδάτωση εξαιτίας της μειωμένης κατανάλωσης νερού και υγρών
Συμπτώματα εκκολπωμάτων
Τα εκκολπώματα συνήθως δεν εμφανίζουν συμπτώματα, και διαπιστώνονται τυχαία κατά τη διάρκεια κάποιας διαγνωστικής εξέτασης στο παχύ έντερο όπως η κολονοσκόπηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις ωστόσο μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία και πόνο. Σε περίπτωση που τα εκκολπώματα δημιουργήσουν φλεγμονή (εκκολπωματίτιδα) ο ασθενής μπορεί να εκδηλώσει έντονο πόνο στο κατώτερο τμήμα της κοιλιάς και αίσθημα φουσκώματος.
Διάγνωση εκκολπωμάτων
Η διάγνωση των εκκολπωμάτων γίνεται με τη διενέργεια κολονοσκόπησης, για τον εντοπισμό της πάσχουσας περιοχής. Σε περίπτωση εκκολπωματίτιδας, η κολονοσκόπηση δεν ενδείκνυται λόγω της αυξημένης ευαισθησίας του παχέος εντέρου. Παράλληλα, μπορεί να διενεργηθεί βαριούχος υποκλυσμός για τη διάγνωση των εκκολπωμάτων, καθώς το βάριο έχει τη δυνατότητα να χρωματίζει την περιοχή του παχέος εντέρου, αναδεικνύοντας τυχόν ανωμαλίες.
Θεραπεία εκκολπωμάτων
Για τη θεραπεία των εκκολπωμάτων ακολουθείται συνήθως συντηρητική θεραπεία με αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες του ασθενούς για την αποφυγή της δυσκοιλιότητας και ένταξη της άσκησης στην καθημερινότητα. Πιο συγκεκριμένα, είναι σημαντική η πρόσληψη φυτικών ινών μέσα από τη διατροφή, η κατανάλωση σημαντικής ποσότητας νερού καθημερινά (έως 2 λίτρα) και η ήπια σωματική άσκηση για την βελτίωση της κίνησης του παχέος εντέρου.